ข อบคุณสำหรับ surprise ไม่รู้ว่าคิดได้ยังไง(วะ) ที่ทำให้ฉันมองไม่เห็นกระทู้ ก็ขอเขียนบ้างละกัน เป็นการส่งท้าย จิงๆ กะว่าจะเขียนบทความอีกเพียบเลย มีหัวข้อเรื่องให้เขียนเยอะ แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ได้เขียน เนื่องจากต้อง clear งานเยอะมาก
เอาเป็นว่าจะพูดถึง ที่ ibn นี่ก่อนละกัน อยากจะบอกว่า ibn นี่เป็นดินแดนแห่งโอกาสเลยจิงๆ ก็ว่าได้ ขอแค่ความตั้งใจอย่างทุ่มเทบวกกับการคิดที่ทำอะไรใหม่ๆ แล้วทีนี้ไม่ว่าจะสิทธิพิเศษ หรือ จะต้องการอุปกรณ์ support อะไร ที่นี่ก็พร้อมที่จะให้เราได้ทุกๆ เรื่องและพร้อมจะผลักดันให้ทุกคนได้เติบโต แต่ก็ต้องขอบอกไว้อีกอย่างนึงว่า การตั้งใจหรือขยันทำงานอย่างเดียวต้องไม่พอแน่นอน ไม่ว่าเราจะทำอะไร อย่างน้อย ก็ต้องมีความกล้าบวกความมั่นใจด้วยว่าเรื่องที่เราทำนั้นดีและได้ผลอย่างไร พูดง่ายๆ ว่า ทำอะไรก็ตามควรที่จะพูดหรือหาทาง present ตัวเองออกมาให้ได้ด้วย ไม่อย่างนั้นก็คงจะไม่มีประโยชน์อะไร นี่คือในกรณีที่ต้องการจะเติบโต แต่ถ้าไม่ต้องการก็ไม่เป็นไร แต่แน่นอนว่าความสะดวกสบายจากการทำงาน ที่เป็นผลพลอยได้นี้ จะมีประโยชน์กับเราทุกๆ คนแน่นอน
เรื่องต่อไปจะพูดถึงการทำงานเกี่ยว กับการทำโปรแกรม หลายคนคงจะสงสัยว่าทำไมช่วงนี้ โปรแกรมที่มีอยู่แล้วทำไมจะต้องทำใหม่ แล้ว process ก็เปลี่ยนไปบ้าง นั่นเป็นเพราะที่ผ่านมาเรายังไม่มีระบบที่เพียบพร้อม ที่จะทำให้โปรแกรมต่อเติมได้ในอนาคต ดังนั้นโปรแกรม อันเก่าๆ มันถึงทางตันของตัวมันเองแล้วและไม่สามารถทำงานกับระบบใหม่ได้ ดังนั้นเราจึงต้องเปลี่ยน ซึ่งระบบใหม่ที่ว่าเพียบพร้อมและแสนดีอย่างที่ว่านี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือ โปรแกรม Ibn Portal Reloaded ที่เราใช้กันอยู่นั่นเองและผมมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า การเปลี่ยนแปลงคราวนี้จะอยู่กับเราไปอีกนานตราบเท่าที่ technology ที่เราลงแรงทำกันไปนั้นยังไม่ out date ครับ
เรื่องต่อไปจะขอแก้ความ เข้าใจเสียใหม่ หลายคนคงจะเห็นว่าผม มักจะเป็นฝ่ายตรงข้ามกับ รัฐบาล (IBN) อยู่เสมอ ดังนั้น จะบอกว่าจิงๆ แล้วผมไม่ได้เข้าข้างหรือจงเกลียดจงชังฝ่ายไหนทั้งนั้น แต่ผมจะอยู่ข้างที่ผมเห็นว่าถูกต้องในความเข้าใจของผมเท่านั้นครับ
อ ีกเรื่องที่ว่าผมจะไปทำอะไร ที่ไหนและคิดอะไรนั้น ก็อยากจะบอกว่า ผมไม่ใช่ นักบุญ ไม่ใช่ แม่ชีเทเรซา ไม่ใช่ หมอ (เทวดา) พรทิพย์ และไม่ใช่นักวิชาการ การที่ผมได้พอใจตรงนี้แล้วนั้น เป็นเพราะว่าผมได้ทำสำเร็จไปแล้วในเรื่องนึง ในสิ่งที่ผมได้ต่อสู้กับมันมานาน ซึ่งกว่าจะได้ทำและทำมันได้สำเร็จนั้น เหนื่อยยากมาก ผมต้องต่อสู้ยังไงน่ะเหรอ ก็โดยการ ปฏิเสธงานที่ request มาหลายๆ อย่างจากหลายๆ คนที่ทางเราไม่ได้ทำให้ ก็ต้องขอโทษตรงนี้ด้วย แต่เราก็ต้องยอมเสียตรงนี้เพื่อที่จะได้โปรแกรมที่จะเป็นประโยชน์กับทั้งทาง ทีม programmer และ กับทุกๆ คนในอนาคตและเพียบพร้อมไปด้วยทีมงานที่ช่วยกันทำมันขึ้นมาอย่างขยันขันแข็ง และช่วยแบ่งเบางานที่ load อยู่ของผมไปได้มาก และถ้าจะให้อธิบายว่า โปรแกรมนี้มันสำคัญกับทีมเราอย่างไรคงต้องอธิบายกันยาวเลยและไม่รู้ว่าเขียน ไปแล้วจะเข้าใจหรือป่าวเลยบอกได้แค่นี้เท่านั้น
ทีนี้กลับมาว่า แล้วผมจะไปทำอะไรต่อ ก็อย่างที่บอกไปแล้วว่าผมไม่ใช่ นักบุญผู้เสียสละและไม่ใช่นักประท้วงก่อความไม่สงบ แต่ที่ผมอยากจะทำคือ ต้องการองค์ความรู้ที่ว่าเราจะอยู่รอดในโลกนี้ได้อย่างไรโดยที่เราไม่จำเป็น ต้องพึ่งพาปัจจัยภายนอกให้มากนักหรือให้น้อยที่สุดและพลิกบทบาทชีวิตตัวเอง ไปในอีกแบบนึง ซึ่งผมคิดว่ามันน่าจะเป็นประสบการณ์ที่ท้าท้ายตัวเองอีกมาก แล้วความรู้ที่ได้ผมจะรวบรวมเป็นเอกสารหรืออาจจะได้หนังสือสักเล่มนึง เลยอยากจะบอกว่าจริงๆ แล้ว ผมก็ทำเพื่อตัวเองนั่นแหละ เพียงแต่คนอื่นที่เกี่ยวข้องอาจจะได้อานิสงค์ จากความรู้ที่ผมได้เรียบเรียงจากประสบการณ์จริงๆ นั้นนำไปใช้ประโยชน์ได้ ก็เท่านั้นเองครับ
สุดท้ายนี้ ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะว่ามามากพอแล้ว ก็พอแค่นี้ละกัน แค่นี้พวกเราก็คงจะไม่อ่านกันแล้ว สวัสดีครับ
บทความส่งท้าย ณ.วันสุดท้ายที่ ibn
28 ก.พ. 2548
MrsJan
